سلام

سال نو بر همه شما دوستان مبارک!!!!!!

یاد و خاطره آیدین عزیزمون رو هم در این سال نو که اولین تحویل سال بدون آیدین است رو گرامی میداریم! روحش شاد!

نامه بهاری صمد به آیدین

سلام آیدین عزیز
عیدت مبارک ، اولین عیدیه که در کنارم نیستی ، جات خیلی خیلی خالیه ، یادته ما همه عیدها رو با هم بودیم ؟! کنار هم ، یادته کودکی ها و بازی هامون ، خاطراتمون ، یادته ؟! یادته به هم میگفتیم صد سال به این سال ها ؟! پس چرا زود رفتی ؟! چرا ما رو از هم جدا کردند ؟!
خیلی ها دلشان برات تنگ شده ، میخوان باز هم تو رو ببینن . . . واقعا الان میفهمم که چه عزیز و مهربون بودی .
بعد از رفتنت متوجه شدم چه گوهری رو از دست دادم . فکر نمیکردم عشق و علاقه ام به تو تا این حد باشه ،
چرا رفتی ، چرا ؟!
آیدین تو آروم باش ، آروم تر از این که هستی . . . همه از تو راضیند در کوچه و خیابون مدام از خوبی هات میگن ، بچه های صباباتری ، بچه ها تیم ملی ، روزنامه نگارها ، رفیقات ، دوستات ، همه دلشون برات تنگ تنگه . . . . همه دعات میکنند . . .

آیدین جان ! من این نامه را نزدیک عید 87 برات نوشتم . وقتی خوندی فکر نکنی من فقط موقع تحویل سال به یادت بودم .آیدین باور کن من هر ثانیه به یادتم و با تو دارم زندگی میکنم . با خاطرات خوب و شیرینت . . .
تو همیشه در قلب منی اما کاش اینقدر زود نمیرفتی ، آیدین . . .
آیدین عزیز امسال که قهرمان شدیم با پیراهن تو جام را بالای سرم بردم تا قلبم آروم بگیره . . .

آیدین به کارات برس ، نگران تیم ملی و بچه ها و خانواده هم نباش ، همه قول دادن به یادت باشن و واقعا من این حس خوبو دارم . مطمئن باش همه از تو راضیند ، آروم باش . . . آروم تر از اینکه هستی ، آروم باش داداش عزیزم . . .

خیلی ، خیلی دوستت دارم


امضا : داداش صمد

فریاد آیدین آیدین بر روی سکوی قهرمانی

کويت - تيم بسکتبال صبا باتري دوشنبه شب با شکست دادن تيم الريان قطر، قهرمان نوزدهمين دوره مسابقات باشگاههاي آسيا شد.

تيم صبا باتري در ديدار نهايي مسابقات بسکتبال باشگاههاي آسيا توانست با نمايش يک بازي خوب ، حريف قطري خود را با نتيجه 82 بر 75 شکست دهد و از عنوان قهرماني سال گذشته خود که در سال 86 در تهران به دست آورده بود، دفاع کند.
تماشاچيان ايراني مقيم کويت در جريان بازي پاياني مسابقات قهرماني، پيوسته نماينده کشورمان در نوزدهمين دوره مسابقات قهرماني باشگاههاي اسيا را تشويق مي کردند.

برای آیدین...

منبع : وبلاگ مسیحا

یه روز دوست عزیزم بهار متنی رو خطاب به دکتر نیکخواه بهرامی با عنوان

"و چه صبری داری پدر..."نوشت حالا من میخوام با توجه به همون متن این متن رو بنویسم البته با اجازه از دوست بسیار عزیرم بهار.

ای وای مادر جان دیشب نگاهت در تصاویر پایانی آتش بر دلم انداخت .نگاهت که در آن لحظه تو هم داشتی به تصویر رعنای سرو قامتمان مینگریستی.نگاهی که تا ابد در ذهنم میماند.

ای وای پدر چقدر در این 172 روز را صبر کردی ،تحمل کردی،صبوری کردی اما با همه صبر ایوب وارت تحمل آن را نداشتی که مدال زرین رعنایت را بر گردن بیاویزی.اینهمه تحمل کردی اما تحمل این یکی را دیگر نداشتی نه؟!

ای وای روزگار باز هم گله هایم آغاز میشود بازهم دلتنگی هام  تازه میشود .ای روزگار این چه زخمی بود که با مرور زمان نه تنها بهبود نمیابد بلکه عمیق تر و دردناک تر میشود چرا که جای خالیش بیشتر احساس میشود.

ای وای برادر کجا بودی تا حداقل این بارسنگین را با پدر تقسیم کنی ؟کجا بودی تا ببینی پدر چگونه بود؟چه حالی داشت؟پدر ی که تنها زمین نخورد اما همه دیدند که چگونه غصه تمام روزهای بی آیدین را میخورد. پدری که لبخند تلخش قلبم را فشرد.

ای وای پدر چگونه اینهمه روز را صبر کردی و به دیشب رسیدی؟ شبی که طنین صدای اسلم دانک های نازنینت در نیمه شبی کم ستاره در فضای زندگی ما پیچید.

ای وای پدر چگونه اینهمه شب را صبر کردی ؟شب هایی که از خدا خواستی ای کاش همه این اتفاقات در خواب بودند.شبهایی که به جای پسر ،غصه هم نشینت بود. شبهایی که به جای چشمان پسر به قاب عکسش خیره شدی و به جای در آغوش کشیدنش در اتاق خالی ا ش نشستی و بر تختخواب خالیش دست کشیدی که مگر گرمای روحش گرمت کند.

همه این شبها گذشت .شبهای آینده هم میگذرند اما توپدر چگونه اینهمه شب صبر کردی؟

و تو قهرمان ، دیشب همگان لبخندت زیبایت را نه از پس تصویر مجازی بلکه ار اعماق وجودشان دیدند.دیشب شب جلوه گری ماه آسمان ورزش ایران بود .تو نمایان بودی و همه محو تماشای تو.تو در مراسم درخشیدی و همگان بهره بردند.آسمان ما بی تونمی ماند چون آسمان بی ماه معنا ندارد این را هرگز فراموش نکن آیدین.تو قهرمان قهرمانان ما هستی نازنین.

علاقمندان می توانند رقم پیشنهادی خود را تا پیش از هفتم تیر ماه با ارسال پیام کوتاه به شماره زیر اعلام کنند:
170 220 9 0932

نتیجه نهائی و بالاترین رقم پیشنهادی، روز هفتم تیر ماه در حضور خانواده آیدین ، نمایندگان موسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان (محک) و خریدار نیکوکار اعلام خواهد شد.

بالاترین رقم پیشنهادی تائید شده تا ظهر جمعه مبلغ 50،000،000 ریال از شهر اهوازاست. (در این پست مبلغ پیشنهادی به روز می شود)

پیراهن آیدین در دستان مادرش

در سراسر جهان، ورزشکاران و هنرمندان همواره پیشگام در طراحی و انجام فعالیتهای خیرخواهانه واینچنینی هستند. امیدوارم شاهد افزایش برگزاری اینگونه مراسم در کشور عزیزمان نیز باشیم.

مسوولان باشگاه "يوتاجاز" ميزبان تيم ملي بسكتبال ايران در اردوي آمريكا، پيراهن شماره‌ي 8 اين باشگاه آخرين شماره‌ي پيراهني كه مرحوم آيدين نيكخواه بهرامي در تيم ايران به تن كرده بود را به خانواده‌ي او اهدا كردند.

باشگاه بسكتبال يوتا به پاس قدرداني از زحمات آيدين نيكخواه بهرامي، برادر صمد نيكخواه بهرامي كاپيتان تيم ملي بسكتبال ايران، كاپ يادبود به همراه پيراهن شماره هشت اين باشگاه را به خانواده‌ي او هديه كردند.

مسوولان اين باشگاه در بين دو نيمه بازي تيم هاي ملي بسكتبال ايران و يوتا علاوه بر قدرداني از خانواده‌ي وي، ياد آيدين نيكخواه بهرامي كه دي ماه سال گذشته در يك سانحه تصادف رانندگي از دنيا رفت را، گرامي داشتند.

صمد نيكخواه بهرامي كه در اين مسابقات توانست كاپ اخلاق و فني‌ترين بازيكن را به خود اختصاص دهد، اعلام كرد كه اين پيراهن را در اتاق آيدين نصب خواهد كرد.

او در آخرين ديدار تداركاتي تيم ملي بسكتبال برابر يوتا با كسب 23 امتياز، بهترين بازيكن زمين بود.

در اولین جشن ورزش و اینترنت و اولین سالگرد ورزش بلاگ  که در در تالار آموزش‌هاي اجتماعي شهرداري منطقه 9 تهران برگزار شد از مرحوم آیدین نیکخواه بهرامی عزیز تجلیل شد.

این همایش به نام و یاد آیدین عزیزمون برگزار شد و من هم در این مراسم حضور داشتم. جناب آقای خیابانی هم مجری این همایش بودند.

اسامی برندگان برترین وب های ورزشی به شرح زیر می باشد

برترین وبلاگ های ورزشی سال :

آموزشی:

skate.persianblog.ir      -      خانم فتحی

خاطرات :

anapourna.varzeshblog.com     -      خانم فراهانی

kiankooh.persianblog.ir     -      آقای علی یاری

هواداری :

petroshimimahshahr.blogfa.com     -      آقای کاظم قیم

خبری تحلیلی :

muay-thailand.blogfa.com     -     مهرداد زمانی و محمد رضا پيمائی

خبری:

taek.mihanblog.com     -      آقای میرضرابی

بهترین وب سایت های ورزشی:

خبری:

isna.ir     -       آقای لشگری

بازیکنان:

hashmian.net     -      آقای شادمان

تالارگفتگو:

topgoal.ir     -     

آموزشی:

majidjalali.com     -      آقای جلالی

هواداری:

abieteh.com     -      آقای کلانتر زاده

juventus.ir     -      آقای صالحی

خبری تحلیلی:

parsfootball.com     -      آقای اشراقی

پزشکی ورزشی:

sportmed.ir     -      آقای عظیمی

همچنین از جناب آقای خیابانی ٬ امیر نوری و میثم منیعی نیز تقدیر شد!

یک سال از غروب آیدین گذشت

آیدین عزیز روحت شاد

دیدار نمادین تیم‌های ملی بسکتبال و صبامهر قشنگترین بهانه برای باز شدن بغض یکساله بسکتبال بود تا نه از سر ترحم، بلکه برای همدردی با خانواده مرحوم "آیدین نیکخواه بهرامی" در گرامیداشت اولین سالگرد این قهرمان ملی همراه شویم.

به گزارش خبرنگار مهر، یکسال به بلندای شب یلدا گذشت اما هنوز باورمان نشده که "آیدین" دیگر نیست. تیم صبامهر (صباباتری ) بدون آیدین، تیم ملی بسکتبال بدون نیکخواه بهرامی شماره 8 و ورزش ایران بدون "آیدین نیکخواه بهرامی" 365 روز زمستانی، بهاری، تابستانی و پاییزی را پشت سر گذاشت اما هنوز نمی توان فقدان ملی پوش 205 سانتیمتری بسکتبال ایران را باور کرد.

پدر و مادر سالی ناباورانه را گذراندند و در حیرت رفتن امید زندگی خود اشک ریختند اما هنوز به نبود آیدین عادت نکردند چون باور ندارند که او ....

اما دیروز آزادی دست نهیبی شد بر سرمان که واقعیت اینجاست؛ "یک سال گذشت". آری؛ بدون آیدین اما با یاد "آیدین".

امروز هفتم دی ماه، اولین سالروز آن روز تلخ است. روزی که "جاده " و "چالوس" در امتداد هم ایستادند تا "گارد ریل " در سرمای زمستان غم داغ فقدان را به جان بسکتبال که نه ؛ ورزش ایران بیندازد و ذوق و شوق افتخارآفرینی‌های بسکتبال را که به واسطه صعود به المپیک به راه افتاده بود، نیمه کاره بگذارد.

جابر روزبهانی، اوشین ساهاکیان، علیرضا هنردوست، پویا تاجیک، ایمان زندی، بابک پاک نژاد، موسی نبی پور، کامران جمشیدوند، امیر امینی، علی دورقی، بهزاد افرادی، محمدرضا اکبری، عماد سلمانی، مهدی شیرجنگ و بالاخره صمد نیکخواه بهرامی در نخستین سالروز درگذشت مرحوم "آیدین نیکخواه بهرامی" به تالار بسکتبال ورزشگاه آزادی که هر گوشه‌اش روزی نگاه آیدین را به خود داشته، آمده بودند تا به یاد هم تیمی خود در تیم ملی گل بزنند و هلهله کنند اما حیف، دیگر آیدین بر روی حلقه نمی پرد.

سیاه پوشان صبامهر هم با نام‌های سجاد نجات زاده، بهنام افرادی، محمد سیستانی، اصغر کاردوست، کرم احمدیان، سعید تابش نیا، محمد شاهسوند، سامان ویسی، محمد ایرانی ، محمد حسن زاده، ایمان کاریاب، علی نصر و امیر حسین شاهین طبع در آن سوی میدان حریف سفید پوشان تیم ملی شدند اما صد افسوس که آیدین نبود تا برادرانش را در تیم باشگاهی همراهی کند.

تداعی خاطرات فرزند 26 ساله‌ای که مدت‌هاست واژه مرحوم در کنار اسمش نشسته قدرت حرف زدن را از مادر گرفته بود. فرزانه ابراهیمی که حالا صمد را تنها امید و قدرت زندگی‌اش می داند تنها به یک جمله بسنده کرد: "آیدین من زنده است" . البته پدر هم که سختی یک سال بدون پسر بزرگ را نتوانسته از چهره اش پنهان کند بیشتر از این نگفت: "از حضور همه تشکر می کنم."

 اما محمود مشحون که خود را به نوعی پدر آیدین می داند حرف‌های شنیدنی داشت: "اگر در تعریف از آیدین غلو کردم به من حق بدهید چون فرزندم بود. پدر عاشق لحظاتی است که فرزندش در جایگاهی قرار گیرد که باعث افتخارش شود و آیدین با تلاش خود در آن جایگاه قرار گرفته بود. آیدین نمرده و همیشه جاودان خواهد بود."

رئیس فدراسیون بسکتبال ادامه داد: "حق اوست که برایش این گونه ادای احترام کنیم. من پدر آیدین را درک می کنم چون او فرزند من هم بود. صمد را درک می کنم چون من هم برادر از دست داده ام. امیدوارم صمد نیکخواه بهرامی با تلاش روز افزون خود به عنوان برادر یاد آیدین را همیشه و در هر کجا زنده نگه دارد."

دیدار بسکتبال در واپسین آدینه ایام زیارت ذات کبریایی درکعبه امنش بدون " آیدین نیکخواه بهرامی" برگزارشد اما تا چشم کار می کرد یاد آیدین بود و تا گوش می شنید نام آیدین بود. دیروز ثابت شد ضرب المثلی که بکار می رود همیشه درست از آب در نمی آید و شاید برخی اوقات باید گفت: "از دل نرود هر آنکه از دیده برفت".

" یکسالی که بدون آیدین گذشت به اندازه هزار سال سخت و طاقت فرسا بود و هر ثانیه اش غم و اندوه روی شانه من گذاشت." این بخشی از صحبت‌های صمد نیکخواه بهرامی بود که برای حضور در مراسم سالروز درگذشت برادر راه طولانی "پاریس" تا " تهران" را طی کرده بود.

صمد نیکخواه بهرامی گفت:" فکر نمی کردم بعد از مرگ آیدین بتوانم بلند شوم و به ورزش و زندگی ادامه دهم اما مثل اینکه آیدین در نبودش هم به من نیرو می دهد. قدرت او در زندگی من پابرجاست. من باید علاوه بر خودم به جای آیدین هم بازی می کردم به همین دلیل تلاش بیشتری از خود نشان دادم".

وی به خاطرات مشترک با برادر مرحومش اشاره کرد و اظهار داشت: "کری خوانی های زیادی با هم داشتیم من هزاران بار به او باختم او هم همینطور. اما بالاخره هر دو ملی پوش شدیم. حضور در المپیک آرزوی بزرگ آیدین بود همیشه از این موضوع حرف می زد اما نتوانست آن را تجربه کند. به همین خاطر بود که در بازی‌های المپیک سخت ترین دوران ورزشی خود را سپری کردم."

دیروز آیدین نیکخواه بهرامی گمشده ای در تالار بسکتبال آزادی بود که همه او را می خواندند هر چند که آیدین نیکخواه بهرامی با رفتنش بزرگ نشد. او بزرگی را پیش از سفر آخرت و در این عالم تصاحب کرده بود اما " تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم".